14 juni 2008

Bericht 42 | Nog 7 maanden...

Ons nomadenleven gaat nog verder. Wij komen nog niet naar Nederland. Hier en daar werden we al uitgenodigd om op visite te komen. Sorry, dit zullen wij nog even moeten uitstellen.

Vaak wordt ons gevraagd of wij ondertussen iets missen:
… Soms missen wij het hebben van een ‘thuis’. Het hebben van een plek dat je zelf hebt gecreëerd. Een plek waar je in investeren kunt. (Ook een plek waar je niet bang hoeft te zijn dat er opeens weer een reuze kakkerlak onder je bed vandaan schiet…)
… Soms missen wij het hebben van sociale contacten; het leven in het buitenland kan soms eenzaam voelen.
… Soms missen wij vrijheid, en vrije tijd; van het terrein af mogen als we daar behoefte aan hebben.

Maar ondanks dit voelt het toch of wij hier, aan de andere kant van de wereld, op onze plek zijn. Hoe onze -verre- toekomst eruit zal zien weten wij nog niet. Wel weten wij dat wij nog ca. 7 maanden in Azië hopen te blijven.

Onze planning:

INDIA:
Wij zitten nu nog in India. Wij hebben nog drie weken te gaan. Wij zijn dan ook de afgelopen weken heel erg druk (en een beetje gestrest) bezig met de afronding van onze werkzaamheden. De database is bijna af. Gelukkig is er al veel wel afgerond: De EHBO-info kaarten zijn klaar. Het vrijwilligershandboek is af en de ansichtkaarten (om inkomsten te generen) liggen bij de drukker.
5 juli vliegen wij van Coimbatore naar Bombay (Mumbai). In Bombay zullen wij vier dagen verblijven zodat wij alles kunnen regelen betreffende visa en vliegtickets.


THAILAND:

9 juli vliegen wij naar Bangkok. Hier zullen wij een maand verblijven bij een project dat gesteund wordt door de Thaise overheid. Het is een project dat zorgt voor mentaal en fysiek gehandicapte jongens. Toen wij vroegen of het project onze hulp kan gebruiken kregen wij een hele lange waslijst met mogelijkheden: Op deze lijst stond zo’n beetje alles wat wij het afgelopen jaar hebben gedaan: financiën/ database/ vrijwilligershandboek/ het geven van tekenlessen (aan jongens die schilderen met hun voet of mond) en ze willen graag interieuradviezen. Aangezien wij hier maar een maand zullen blijven, mag het duidelijk zijn dat wij ons ook hier niet zullen vervelen!

Na deze maand nemen wij even een vakantie, Tijdens die vakantie reizen wij vanaf Bangkok -over land- naar Kuala Lumpur (Maleisië). In deze stad moeten wij wederom een tijdje verblijven om ons visum voor Indonesië te verkrijgen.

INDONESIE:
Hierna begint ons project op het Indonesische deel van Borneo. Wij zullen hier ca. 5 maanden blijven.

Citaat over het project:
‘Living Waters Village is een toevluchtsoord voor verwaarloosde kinderen. Het domein heeft momenteel een oppervlakte van 200 hectare. Er slingeren verschillende kilometers aan wegen over het beboste, heuvelachtige domein. In 2003 is met de bouw ervan begonnen. De bedoeling is dat er huizen komen waar in totaal 1000 kinderen kunnen wonen, er komen scholen waar in 2000 kinderen degelijk onderwijs zullen krijgen, er komt een hospitaal, een Bijbelschool, een bakkerij, een kerk…Veel kinderen in deze regio leven in afgelegen jungle dorpen en hebben niet de mogelijkheid om school te lopen. Sommigen lijden aan malaria of TBC en krijgen geen of onvoldoende verzorging. In Living Waters Village krijgen ze onderwijs, verzorging en een evenwichtige voeding. Het kinderdorp wil in zijn eigen onderhoud kunnen voorzien. Daarvoor zijn er moestuinen aangelegd en er zijn fruitbomen geplant die zorgen voor de nodige vitaminen. Er is een werkplaats en een kantoorgebouw.’
Voor meer informatie over het project: http://www.heyboer.org/

Op onze vraag hoe wij ons nuttig kunnen maken binnen dit project, kregen wij het volgende antwoord:
‘Ik heb gezien Jisca dat je interieur designer bent. We hebben heel wat gebouwen die hulp nodig hebben in dat gebied. Rond de tijd dat je hier bent hopen we de kliniek af te hebben en dus heeft het heel wat tlc (tender, loving care) nodig om het operationeel en leefbaar te maken maar met uiteraard wat we hebben en verkrijgbaar is hier in het oerwoud. Arie kan altijd meehelpen met de bouw en administratie en jullie samen met de hele vele kinderen die ontzettend veel aandacht en liefde nodig hebben. Ook zou ik jullie graag mee willen nemen naar enkele stammen om daar wat medisch werk te doen en tevens de gemeente te bemoedigen. De mogelijkheden zijn eindeloos hier.’

NEDERLAND:
Ergens in januari of februari komen wij weer terug naar Nederland. Wij waren wat bezorgd dat wij dakloos en werkeloos terug zouden komen, maar het dak boven ons hoofd is gevonden. Wij kunnen voor een aantal maanden een gemeubileerde zolder huren. Nu hoeven we alleen nog maar iets te doen aan onze ‘werkeloosheid’.

Colomn 05 | Levend begraven