12 januari 2008

Bericht 28 | Naar India...!

Wij zijn ondertussen meer gewend aan Nederland. De kou en de welvaart geven ons niet meer het gevoel dat we onszelf de hele dag binnen willen verstoppen. Ook de griep en de verkoudheid zijn enigzins verdwenen.

Een goed moment om weer weg te gaan. Op weg naar de onbekende culturen... Maar vooral op weg naar mensen die zoveel minder hebben ontvangen in het leven. Die zo'n valse start hebben gehad. Het is zo'n pijnlijk en onwaarschijnlijk groot contrast met het welvarende westen. Wat een voorrecht dat wij opnieuw de mogelijkheid hebben om die helpende hand te zijn. Om om te zien naar andere mensen, mensen die wij willen helpen aan een Toekomst.

We hebben er zin in, maar het is ook wel weer spannend: het wordt een heel ander ritme en hele nieuwe werkzaamheden. We vertrekken aanstaande dinsdag 15 januari en vliegen naar Mumbai (=Bombay). Na Mumbai hebben we nog een aantal treinritten voor de boeg, wat ons totaal zo'n 35 uur zal kosten. Maar we hebben een mooie route uitgestippeld en willen de eerste week benutten om te acclimatiseren en de cultuur meer eigen maken.

Na een week zullen we aankomen in Coimbatore, ten zuiden van Bangalore. Vanuit Coimbatore is het niet ver meer naar het weeshuis. In het weeshuis worden we opgewacht door 306 weesmeiden.

We blijven deze keer niet maar een half jaar, maar we gaan daarna door naar Borneo, om nog zo'n 3 maanden ergens anders onze handen uit de mouwen te steken. Zoals het er nu naar uit ziet komen we rond november/ december weer terug.

Wij willen jullie heel graag enorm bedanken voor de betrokkenheid, de kaarten en de emails die we hebben ontvangen! We hebben daar erg van genoten.
Soms is het erbij ingeschoten om jullie daar persoonlijk voor te bedanken, maar daardoor is het niet minder gewaardeerd. Wij hopen ook tijdens de volgende projecten zeker van jullie te horen. En we hopen ook secuurder te kunnen antwoorden. Zoals het er nu naar uit ziet zal het Internet en de stroom iets minder wisselvallig zijn!

We gaan de onbekende toekomst weer tegemoet, maar we gaan gelukkig niet alleen...