26 maart 2010

Bericht 68 | India, here we come again!

Anderhalve kilo aan smeekbrieven met de vraag of wij alsjeblieft nog een keer terug willen komen, dat is wat wij meenamen na 6 maanden in een meisjes(wees)huis in India gewoond en gewerkt te hebben.

In 2008 hebben wij -zoals de meeste van jullie weten- in het Michael Job Center (MJC) in India gewoond en gewerkt. Het MJC is een meisjes(wees)huis waar ondertussen ruim 500 meisjes wonen en een opleiding volgen. Het is een enorm terrein waar alle voorzieningen voor deze meisjes aanwezig zijn. Er is scholing vanaf de kleuterklas tot op universitair niveau.

Een meisje in India is NIETS waard. Klinkt dit hard? Het is helaas de realiteit. Eén van de redenen dat een meisje niet gewild is in de Indiase maatschappij, is dat er voor een meisje een bruidsschat betaald moet worden. Een bruidschat die vaak veel te hoog ligt voor de veelal arme inwoners van dit land. Ook kent India nog steeds christenvervolging. Als de ouders van een gezin worden vermoord of het dorp worden uitgejaagd door fundamentalisten, dan worden de jongetjes snel geadopteerd. De meisjes, die blijven achter.

Deze meisjes, die al zoveel te lijden hebben gehad in hun leven, willen wij een onvergetelijke tijd bezorgen! Daarom gaan wij in hun zomervakantie terug naar India. Wij hebben dit al eerder gedaan: een vakantieperiode vol leuke activiteiten. Klik hier om er meer over te lezen.

Deze keer gaan we niet alleen! Met een groep van 16 mensen reizen wij af naar India. De zomervakantie in India begint eind april en wij vertrekken DV 23 april. De voorbereidingen zijn in volle gang. En iedereen heeft er heel erg veel zin in en vele knutselactiviteiten, spelletjes en mooie verhalen worden uitgedacht.

Maar… een weeshuis met 500 meisjes, betekent ook dat de kosten snel oplopen. Wij hebben uitgerekend dat het organiseren van deze onvergetelijke vakantie ruim € 3,50 per meisje kost. En nu is mijn vraag aan jullie: hoeveel meisjes kunnen jullie een fantastische vakantie schenken?

Terwijl ik dit bericht schrijf, bedenk ik me dat ik niet graag om geld vraag. Maar dit verzoek om sponsoring is niet voor onszelf. Het gaat om meisjes die in hun jonge leven al zoveel hebben meegemaakt. Waarvan veel ouders niet meer leven of spoorloos verdwenen zijn. Familie die niet voor deze meisjes kúnnen of wíllen zorgen. Deze meisjes verdienen het toch om alle liefde en aandacht te krijgen die wij ze geven kunnen? En uit eigen ervaring kunnen wij zeggen, dat zo’n vakantieprogramma daar heel geschikt voor is.

Spreekt dit project u/jou aan? Giften zijn welkom op BANK 561455139 t.n.v. Stichting HVC o.v.v. projectnummer 8029.

Toen wij afscheid namen in 2008 bedacht ik me: Partir c’est mourir un peu (weggaan is een beetje sterven) en ik heb een stuk van mijn hart in India achtergelaten. Daarom ben ik heel dankbaar dat ik weer terug mag naar “mijn” meisjes in het MJC. Al die lieve briefjes met de vraag of we alsjeblieft nog een keer terug willen komen, daar wordt nu gehoor aan gegeven!

Groetjes!
Arie & Jisca


PS: Op dit moment overwegen wij of wij volgend jaar weer zo’n reis zullen organiseren. Bent u/jij ook geïnteresseerd of zijn er vragen? Stuur dan een email naar jisca@stichtinghvc.nl.